Johan Ottevanger: 'Als kinderen werden wij, als de molen maalde, buiten aan een touw vastgezet'

Op de Bovenmolen wonen al generaties lang Ottevangers. Voordat Johan’s vader het werk op de Bovenmolen overnam van zijn vader, ging hij aan de slag in Kinderdijk, op de vijfde molen van de Overwaard. Ottevanger: "Daar was mijn vader molenaar geworden omdat mijn opa nog hier op de Bovenmolen zat. Mijn vader wilde trouwen en moest daarom wat gaan verdienen. (…) Toen de Kinderdijk stil ging zijn mijn ouders naar deze molen gekomen. In 1954 gingen de molens ook hier stil. Er kwam mechanische bemaling, maar de molens moesten in geval van nood wel maalvaardig zijn."

"Onze molen had wel de bijnaam 'de hoksiesmolen', omdat er allemaal schuren en stalletjes omheen stonden. We hadden koeien, kippen en varkens. Waar nu een stuk terras is, daar stonden allemaal hokken. Alle molenaars op de viergang hadden zo’n vijf, zes koetjes en een paar varkens. Er kwamen ook wel mensen melk kopen of aardappels of groente halen. Meestal geen mensen uit het dorp, maar bootjesvolk uit Rotterdam. Die kwamen over het water en legden dan aan de kant aan. Geen grote bedragen hoor. Een ieder had zo z’n vriendjes en daar werd dan gekocht."

Malen leerde hij van zijn vader, maar hij behaalde ook al op jonge leeftijd het diploma van het Gilde voor Vrijwillige Molenaars. "De elementen van de natuur vind ik het gaafst aan de molens. De wind vind ik heel mooi, indrukwekkend. De hele dag kijk ik ernaar. Super. Het weer is de hoofdmoot, daar gaat het om. Daar staat of valt het mee. Ik denk dat ik die kennis van mijn vader meegekregen heb. Als je wat in de lucht ziet dan hou je dat in de gaten. Dan zie je die wolken hè? Hoeveel ton water zit daarin? Dat dat blijft hangen!"

Veiligheid was altijd een aandachtspunt. Ottevanger: "Als kinderen werden wij, als de molen maalde, buiten aan een touw vast gezet, aan de krammen van de veiligheidsketting of aan een balk. Dat touw zat om je middel, dan kon je niet weg." Later bouwde hij voor zijn eigen kinderen een ren. "Van vier bij vier. Van gaas, en er stond een zandbak in en speelgoed. Die konden we afsluiten met een hekje. Zo’n klap van een wiek, dat is onverbiddelijk."

Naast zijn drukke baan in het bedrijfsleven draait hij inmiddels alweer ruim 30 jaar op de Bovenmolen. Ottevanger: "In het jaar draai ik zesentwintig zaterdagen, van tien tot vijf. Met je buitenwerk erbij heb je gemiddeld twintig uur per week met de molen te doen." Hij is ook bestuurslid van de vereniging Molenvrienden Rottemerengebied. "We hebben hier in Zevenhuizen zo’n 700 donateurs en 40 bedrijfssponsoren." Zijn commerciële talent zet hij ook voor de molens in, bijvoorbeeld bij het vinden van sponsors voor een restauratie. "Daarin moet je ook een beetje een koopman zijn. Kruip in de huid van die klant. Je moet op het juiste moment die bal er in tikken en heel arm kijken [lacht]."

Lees het hele molenverhaal van Johan Ottevanger (PDF)